Unit 3 Lesson 1 Use It

In real life, you need to use both present simple tense and present continuous tense quite often.  You can practice using these two tenses with the following exercises.

I.  Think of five sentences you could use to explain about yourself and what you do and/or what you are doing.
Send the five sentences to your instructor's email.

-------------------------------

II. Now, an American friend of yours wants you to translate some sentences in Thai from her boyfriend into English. 
Type it in the space next to each sentence.  Follow the link to the exercise.

[embedit snippet="u23l1practice2"] 

III. Identify the verbs and tense markers for present simple and present continuous tenses in the story below.  
Underline them and label them properly using word processor or print the story and mark it with a pen.
Discuss your answers with friends or your instructor in class.

นึกว่าง่าย (นิทานพื้นบ้าน)

คนไทยกับคนลาวเป็นเพื่อนกัน คนไทยนั้นมีเรืออยู่ลำหนึ่ง
มีอยู่วันหนึ่งเกิดน้ำท่วมขึ้น คนลาวจึงนั่งไปกับเรือของคนไทย
โดยคนลาวนั่งอยู่ที่หัวเรือและคนไทยนั่งอยู่ที่ท้ายเรือ และก็เป็นคนพายเรือไปด้วย

เมื่อพายเรือไปได้สักระยะหนึ่ง คนลาวเห็นว่าเรือวิ่งตรงเข้าไปหาตนไม้จนจะชนต้นไม้
คนลาวตกใจกลัวจึงร้องบอกไปว่า
"ซ้ายหน่อย ๆ" คนไทยก็พายงัดเล็กน้อย
เรือก็ไม่ชนต้นไม้ เรือรอดผ่านไปได้
เมื่อพายต่อไปอีกสักระยะเรือก็รี่ตรงเข้าไปจะชนบ้านอีก
คนลาวเห็นดังนั้นก็ตกใจ ร้องขึ้นมาอีกว่า
"ขวาหน่อย ๆ"
คนไทยก็พายงัดเล็กน้อย เรือก็รอดไปได้โดยไม่ชนบ้าน

คนลาวคนนั้นจึงบังเกิดความสงสัยแล้วจึงถามคนไทยขึ้นว่า
"นี่เรือของเพื่อนทำด้วยอะไรนะถึงว่าง่ายอย่างนี้"
"อ๋อเรือลำนี้ขุดขึ้นจากไม้ตะเคียนนะเพื่อน" คนไทยตอบคนลาว

คนลาวได้ฟังดังนั้นเมื่อกลับถึงบ้านก็บอกกับเมียของตนว่า
"นี่น้องไม้ตะเคียนนี่ว่าง่ายจัง
พี่อยากจะขุดเรือจากไม้ตะเคียนสักลำ
ที่ข้างบ้านเรามีไม้ตะเคียนอยู่ต้นหนึ่ง
เดี่ยวพี่จะโค่นมาขุดทำเรือนะ"

เมียก็บอกกับคนลาวที่เป็นผัวว่า"มันจะทับบ้านพังหนะซิพี่"
"มันไม่ทับบ้านเราหรอก ไม้ตะเคียนมันว่าง่าย"
ฝ่ายผัวรีบอธิบายสรรพคุณของต้นตะเคียนเสร็จสรรพ

ว่าแล้วคนลาวคนนั้นก็คว้าขวานไปตัดต้นตะเคียนที่อยู่ข้างบ้านในทันที
ฟันไป ๆ จนต้นตะเคียนจวนเจียนจะขาดอยู่แล้ว
มันก็ค่อยๆเอนลงจะทับบ้าน คนลาวก็ไปยืนโบกไม้โบกมือร้องตะโกนไปว่า

"ซ้ายหน่อย ๆ"
ต้นตะเคียนก็ล้มลงทับหลังคาบ้านพังไปเรียบร้อย
คนลาวคิดบ่นอยู่ในใจว่า
"เอ๊ะ! ทำไมต้นตะเคียนบ้านเรานี่ ถึงดื้อขนาดนี้
ทำไมไม่เหมือนต้นตะเคียนของคนไทยเลย ว่าง่ายเอาเสียมาก ๆ"

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
การเข้าใจอะไรที่ไม่ถูกต้อง หรือการที่หลงเชื่อในสิ่งที่ผิดๆ จะนำมาซึ่งความเสียหายหรือความหายนะได้
ฉะนั้น ก่อนที่จะเชื่อในอะไรก็ตาม ควรที่จะพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบ โดยใช้หลักของเหตุผลเป็นหลักก่อน

Credit: http://www.nithan.in.th